Adam Lanza เปิดฉากยิงที่ เว็บสล็อตแตกง่าย โรงเรียนประถมศึกษา Sandy Hook ในปี 2012 การอภิปรายสาธารณะมุ่งเน้นไปที่วิธีป้องกันความรุนแรงในอนาคต บางคนแย้งว่าวิธีแก้ปัญหาคือเพิ่มการควบคุมปืน คนอื่นรู้สึกว่าการเป็นเจ้าของปืนที่เพิ่มขึ้นจะทำให้ประชาชนสามารถปกป้องตนเองได้ Wayne LaPierreรองประธานบริหารสมาคมปืนไรเฟิลแห่งชาติ ได้โต้แย้งว่า “สิ่งเดียวที่หยุดคนเลวด้วยปืนคือคนดีที่มีปืน”
กราดยิงและความกลัว
การยิงกันเป็นจำนวนมากเกี่ยวข้องกับระดับของความรุนแรงที่มากกว่าที่เกิดขึ้นในอาชญากรรมส่วนใหญ่ FBI นิยามการสังหารหมู่เป็นการฆาตกรรมตั้งแต่สี่ครั้งขึ้นไปในเหตุการณ์เดียวกัน โดยทั่วไปจะอยู่ที่สถานที่เดียวกัน
ในขณะที่สื่อข่าวมักรายงานเกี่ยวกับการฆาตกรรม เมื่อเกิดการยิงกันเป็นจำนวนมากธรรมชาติที่ไม่ธรรมดา ของพวกมัน จะดึงดูดความสนใจของเรามากกว่าการก่ออาชญากรรม “ในชีวิตประจำวัน”
แม้ว่าประวัติของมือปืนในอดีตจะรวมถึงความเจ็บป่วยทางจิต ความรุนแรงก่อนหน้า หรือปัจจัยเสี่ยงอื่นๆ มีเพียงไม่กี่คนที่คาดหวังอย่างแท้จริงว่าบุคคลนั้นจะกระทำความรุนแรงอย่างสุดโต่งดังกล่าว สำหรับผู้ที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับมือปืน จะไม่มีการเตือน และเนื่องจากการยิงจำนวนมากนั้นคาดเดาได้ยากอย่างเหลือเชื่อและส่งผลให้เหยื่อผู้บริสุทธิ์เสียชีวิต เหตุการณ์เหล่านี้สามารถทำให้ผู้คนรู้สึกไม่มีที่พึ่ง
เนื่องจากความกลัวและความวิตกกังวลที่เกิดจากการยิงกันเป็นจำนวนมาก จึงสมเหตุสมผลที่จะสมมติบุคคลบางคนอาจซื้อปืนเพื่อใช้เป็นมาตรการป้องกันตัว
ท้ายที่สุด เหตุผลอันดับหนึ่งที่คนอเมริกันรายงานว่าเหตุใดพวกเขาจึงเป็นเจ้าของอาวุธปืนก็เพื่อการคุ้มครองส่วนบุคคล
การซื้อปืนเพิ่มขึ้นหลังจากการยิงครั้งใหญ่หรือไม่?
กฎหมายของรัฐบาลกลางห้ามไม่ให้รัฐบาลเก็บทะเบียนปืนระดับชาติและเจ้าของปืนทั้งหมด ด้วยเหตุนี้ การพยายามกำหนดจำนวนการซื้อปืนที่แน่นอนหลังจากการยิงจึงเป็นเรื่องยากมาก
อย่างไรก็ตาม บุคคลที่ซื้ออาวุธปืนจากตัวแทนจำหน่ายที่ได้รับอนุญาตจะต้องผ่านการตรวจสอบประวัติ นั่นหมายถึงการตรวจสอบประวัติสามารถให้ค่าประมาณคร่าวๆ เกี่ยวกับแนวโน้มการซื้อปืนได้ เป็นการประมาณคร่าวๆ เนื่องจากผู้คนยังต้องผ่านการตรวจสอบประวัติเพื่อขอใบอนุญาตพกพาแบบปกปิดในหลายรัฐ มิฉะนั้นอาจมีคนผ่านการตรวจสอบประวัติและจบลงด้วยการซื้ออาวุธไม่ได้ และการตรวจสอบภูมิหลังที่ล้มเหลวจะยังนับเป็นการตรวจสอบภูมิหลัง นอกจากนี้ การขายส่วนตัวจำนวนมากไม่จำเป็นต้องมีการตรวจสอบประวัติ
ฉันดูจำนวนการตรวจสอบภูมิหลังหลังจากการสังหารหมู่ที่เวคฟิลด์ในปี 2000; การยิงปืนในเวอร์จิเนียเทคในปี 2550; การ ยิงที่ ศาลาว่าการเคิร์กวูดและ การยิง ของมหาวิทยาลัยอิลลินอยส์เหนือทั้งสองในปี 2551; และการยิงในบ้านพักคนชราในนอร์ทแคโรไลนาและ การยิงปืน ในบิงแฮมตัน รัฐนิวยอร์กทั้งคู่ในปี 2552
ผลลัพธ์แสดงให้เห็นว่าจำนวนการตรวจสอบประวัติอาวุธของรัฐบาลกลางเพิ่มขึ้นบ้างในช่วงเวลาของการยิงแต่ละครั้ง แนวโน้มนี้ยังคงอยู่แม้ว่าฉันจะพิจารณารายการต่างๆ เช่น อัตราการเกิดอาชญากรรมในปัจจุบัน กฎหมายภูมิภาคและ กฎ แห่งปราสาทซึ่งป้องกันไม่ให้บุคคลถูกดำเนินคดีหากเขาหรือเธอใช้กำลังร้ายแรงในการป้องกันตัวหรือเพื่อปกป้องบ้านของพวกเขา ในการวิจัย ก่อนหน้านี้ ฉันพบว่าเมื่อผ่านกฎหมายเหล่านี้ ยอดขายปืนก็เพิ่มขึ้น
การตรวจสอบภูมิหลังที่เพิ่มขึ้นหลังการยิงกันเป็นจำนวนมากนั้นเล็กน้อยเมื่อเทียบกับปัจจัยอื่นๆ ที่มีแนวโน้มที่จะสัมพันธ์กับการตรวจสอบภูมิหลัง เช่น อัตราการเกิดอาชญากรรมรุนแรง แนวโน้มกลับมาเป็นปกติหลังจากผ่านไปประมาณสามถึงสี่เดือน
ผลลัพธ์ยังแสดงให้เห็นว่าการยิงจำนวนมากทุกประเภทมีผลเช่นเดียวกัน การตรวจสอบประวัติอาวุธเพิ่มขึ้น ไม่ว่าการยิงจะอยู่ในที่สาธารณะ ในโรงเรียน หรือที่อื่น
อย่างไรก็ตาม การถ่ายภาพโดยครอบคลุมสื่อมากกว่า จะส่งผลต่อการตรวจสอบภูมิหลังมากกว่า ตัวอย่างเช่น Virginia Tech มีการกล่าวถึงที่เกี่ยวข้องมากกว่า 3,000 รายการในสื่อสิ่งพิมพ์และผลกระทบที่ใหญ่ที่สุด การยิงที่มีการกล่าวถึงน้อยลงในสื่อ เช่น การยิงในบ้านพักคนชราในนอร์ทแคโรไลนา มีผลน้อยกว่ามาก
การซื้อปืนมากขึ้นมีผลอย่างไร?
หากการยิงจำนวนมากกระตุ้นให้ผู้คนร้องขอการตรวจสอบภูมิหลังที่จำเป็นในการซื้ออาวุธเพิ่มขึ้น อาจเป็นไปได้ว่าผลกระทบอย่างหนึ่งของการยิงจำนวนมากคือการเพิ่มจำนวนปืนที่หมุนเวียน
บางคนโดยเฉพาะอย่างยิ่ง John Lott ในหนังสือMore Guns, Less Crimeของเขาอ้างว่าพลเมืองติดอาวุธเพิ่มความเสี่ยงสำหรับผู้กระทำความผิดซึ่งช่วยป้องกันอาชญากรรมรุนแรง
อย่างไรก็ตาม การวิจัยเกี่ยวกับปืนและอาชญากรรมได้ข้อสรุปที่ต่างออกไปมาก การศึกษาในปี 2546 ศึกษารัฐที่คลายกฎหมายพกพาที่ซ่อนอยู่เพื่อให้การขอใบอนุญาตง่ายขึ้น ผู้เขียนไม่พบหลักฐานการเพิ่มขึ้นหรือลดลงของอาชญากรรมที่เกิดจากกฎหมาย งาน วิจัยอื่นพบว่าการคลายกฎหมายเหล่านี้อาจเพิ่มอาชญากรรมได้จริง
ความเป็นเจ้าของปืนอาจมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับการฆาตกรรม ตัวอย่างเช่น การศึกษาในปี 2013พบว่าการเป็นเจ้าของปืนที่เพิ่มขึ้น 1% เกี่ยวข้องกับการฆาตกรรมด้วยปืนที่เพิ่มขึ้นเกือบ 1% ในขณะที่คนอื่น ๆพบว่าการใช้ปืนเพื่อการป้องกันลดโอกาสที่ผู้เสียหายจากอาชญากรรมจะได้รับบาดเจ็บ แต่จำนวนที่แน่นอนของการใช้ปืนในสถานการณ์การป้องกันยังไม่เป็นที่ทราบแน่ชัดและเป็นประเด็นที่ถกเถียงกันอย่างเข้มข้น
เรามีข้อมูลไม่เพียงพอที่จะสรุปว่ามีประโยชน์สุทธิหรือต้นทุนของการเป็นเจ้าของที่เพิ่มขึ้นหรือไม่ แต่การศึกษาเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าการยิงจำนวนมากอาจมีผลทางอ้อมต่ออาชญากรรม โดยมีอิทธิพลต่อการซื้อปืน
เราต้องการการวิจัยเพิ่มเติมเพื่อทำความเข้าใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น
แม้ว่าการศึกษานี้จะให้ความกระจ่างในการซื้อปืนหลังจากการยิงจำนวนมาก แต่ก็ยังมีคำถามที่ยังไม่ได้คำตอบอีกมาก ตัวอย่างเช่น แม้ว่าความกลัวและความปรารถนาที่จะปกป้องอาจมีอิทธิพลต่อผู้คนในการซื้อปืน โดยไม่ต้องถามเจ้าของปืนโดยตรง เราก็ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมพวกเขาถึงทำแบบนั้น
เรายังไม่ทราบด้วยว่าผู้ที่ซื้อปืนหลังจากการยิงจำนวนมากมักจะเป็นเจ้าของปืนหรือเจ้าของปืนรายใหม่ ในสหรัฐอเมริกา การเป็นเจ้าของปืนมีความเข้มข้นมาก ครัวเรือนส่วนน้อยเป็นเจ้าของอาวุธส่วนใหญ่ของอเมริกา การสำรวจที่ไม่ได้เผยแพร่ในปี 2015 จาก Harvard และ Northeastern University ประมาณการว่ามีเพียง3 เปอร์เซ็นต์ของชาวอเมริกันที่เป็นเจ้าของปืนครึ่งหนึ่งของประเทศ เนื่องจากไม่มีการจดทะเบียนปืนระดับประเทศ อย่างไรก็ตาม นี่เป็นเพียงการประมาณการเท่านั้น เว็บสล็อต , สล็อตแตกง่าย
